Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Από το Πρόγραμμα στο Διαδίκτυο!

Στις προηγούμενες αναρτήσεις μου ξεκίνησα από τον αριθμό και έφτασα στο πρόγραμμα, αυτό που λειτουργεί όποτε θέλουμε, για να επεξεργαστεί τα δεδομένα που έχουμε αφήσει σε αρχεία. Θα δείξω παρακάτω πως τα αρχεία μας επεξεργάζονται και εμάς! Πώς από τον αριθμό φθάνουμε στον άνθρωπο!

Αναφέρθηκα στα αρχεία σε δυο σημαντικές πλευρές τους, την ύπαρξή τους, που και πότε έγιναν, και την τροποποίησή τους. Για τη δεύτερη ενώ ξέρουμε πότε έγινε από την εγγραφή του χρόνου τροποποίησης, δεν ξέρουμε πάντα με τι και από ποιον άλλαξαν. Το χειρότερο δε είναι ότι δεν ξέρουμε και πώς ήταν πριν. Σε ένα αρχείο που δεν αλλάζουμε κάτι σε αυτό θα περιέχει λογικά πάντα τα ίδια δεδομένα! Αυτό όμως δεν αληθεύει στους υπολογιστές! Τα δεδομένα, όπως αναφέρθηκε στη πρώτη ανάρτηση, είναι εντολές κατάλληλες για το κατάλληλο πρόγραμμα. Αν δεν έχουμε τον κατάλληλο αναγνώστη, δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε αυτά που θέλουμε!

Δεν φαίνεται μεγάλο πρόβλημα το να έχει κανείς με τα αρχεία του και την εφαρμογή που τα διαβάζει! Και όμως είναι. Και μάλιστα μπορεί να είναι διπλό! Ένα ότι δεν έχουμε το σωστό πρόγραμμα επειδή κάποτε φέραμε μια μεταγενέστερη έκδοση, και πιστέψαμε ότι μας καλύπτει για κάθε τύπο αρχείων. Το άλλο είναι ότι υπάρχει το πρόγραμμα το οποίο όμως αδυνατεί να τρέξει στον υπολογιστή μας, λόγω αλλαγής λειτουργικού συστήματος, το οποίο βάζει κανόνες που το πρόγραμμα δεν τους ακολουθεί. Και είναι φυσικό κάτι προγενέστερο να μην συμπεριλάβει κανόνες για κάτι μεταγενέστερο. Όμως η τεχνολογία προχωράει, και δεν μπορεί να παραμείνει στάσιμη επειδή υπάρχουν προγράμματα συγκεκριμένα που διαβάζουν συγκεκριμένους τύπους αρχείων!

Ευτυχώς ο πολιτισμός μας «αντιδρά» στα προβλήματα, φέρνοντας λύσεις όπου υπάρχουν προβλήματα, δωρεάν ή με το σωστό αντίτιμο. Και σωστό αντίτιμο είναι αυτό για το οποίο πληρώνει κανείς, και όχι εκείνο που πιστεύει ο καθένας ότι θα είναι, επειδή τόσο τον βολεύει! Αυτό μας βάζει στην εξής σκέψη: Αν τα δεδομένα μου αρχειοθετηθούν με ένα σύστημα που δεν θα μπορώ να το συντηρήσω τα επόμενα χρόνια θα βρεθώ στην δυσάρεστη θέση να πληρώσω ακριβά...την επεξεργασία τους!
Και ερχόμαστε λοιπόν στην ιδέα των ζωντανών δεδομένων. Ζωντανό δεδομένο είναι εκείνο το οποίο μπορούμε να το επεξεργαστούμε άμεσα. Ένα απλό παράδειγμα για να καλύψω την όποια ένσταση: Κάποιοι έχουν ακόμα κασέτες ήχου, αλλά δεν έχουν κασετόφωνο να παίζει! Αυτές οι κασέτες είναι σε ύπνωση. Και επειδή δεν είναι σε πρώτη ζήτηση, μπορεί για πολλούς λόγους να χαλάσουν. Τα αρχεία στον υπολογιστή μπορεί να καταλήξουν στο κάλαθο των αχρήστων, αν χαλάσει η φυσική τους υπόσταση, ο δίσκος για παράδειγμα.

Έρχεται λοιπόν η εποχή όπου σκέφθηκαν οι πληροφορικάριοι (κατά το βιβλιοθηκάριοι), να περάσουν τα αρχεία τους σε κοινή θέα, μέσα από ένα δίκτυο, το οποίο θα λειτουργούσε ως πίνακας ανακοινώσεων. Κάθε αρχείο θα εμφανίζονταν ανάλογα τη σκοπιμότητά του, ως ανακοίνωση, με άμεση ανάγνωση, ή θα αποτελούσε μήνυμα ή θα μπορούσε να ήταν «κλειστό» και να το κατέβαζε κανείς στον υπολογιστή του για περαιτέρω ανάλυση. Αρκεί λοιπόν να μπορούσε κανείς να εξασφαλίσει ένα όνομα χρήστη και το απαραίτητο συνθηματικό και με τον κατάλληλο εξοπλισμό έμπαινε στη BBS. Δεν μιλάμε για διαδίκτυο. Αν και φαίνονται αυτά που περιγράφω ότι σήμερα τα κάνει το διαδίκτυο. Αυτό είναι φυσικό γιατί ένα δίκτυο μεταγενέστερο των BBS δεν μπορεί να υπολείπεται σε λειτουργικότητα. Αυτό που δεν υπήρχε στη BBS ήταν το γραφικό περιβάλλον και η ταχύτητα σύνδεσης. Επίσης έπρεπε κανείς να συνδεθεί απ΄ ευθείας με το πάροχο της BBS. 

Η ιδέα των «κοινών» προτύπων για τα αρχεία, έρχεται με την ιδέα της διασποράς τους. Ενώ η μουσική ξεκίνησε με «προς όλους» μετάδοση και συνέχισε με «προς όλους παντού», πέρα από εκεί που έπαιζαν οι μουσικοί, με ραδιοφωνική εκπομπή και παράλληλα βρέθηκαν τρόποι αρχειοθέτησης, και μεταφοράς μουσικής βάσει του άλμπουμ, «προς έναν», η πληροφορική έκανε το ανάποδο. Από το «προς έναν» επεξεργασία, σε δίκτυο «προς όλους», και μέσω του διαδικτύου έφθασε στο «προς όλους παντού» και μάλιστα «από και προς όλους παντού».

Σήμερα όχι μόνο έχουμε τύπους αρχείων ανοικτούς και κοινούς, αλλά έχουμε δωρεάν πλατφόρμες εφαρμογών και χώρος καταχώρησης αρχείων όπου μπορούμε να δώσουμε δικαιώματα ανάγνωσης και επεξεργασίας! Και φυσικά προχωρήσαμε ακόμα περισσότερο. Δώσαμε περιθώρια να έχουμε προσωπική ανάδραση για εκείνα που κάνουμε στο διαδίκτυο, από ένα like στο Facebook μέχρι το σχόλιο στο blog. Δεν μείναμε λοιπόν στο αρχείο και στο πώς θα το «χαρούμε» αύριο ή σε πέντε χρόνια, αλλά τα δεδομένα μας είναι περισσότερο πιο ζωντανά, και επιζητούν και την επικύρωση των άλλων.

Και ενώ μέχρι χθες ο «δημιουργός» περίμενε την ημέρα της παρουσίασης, δουλεύοντας σε πολλά αντικείμενα μέχρι να τα κάνει πακέτο, σήμερα κάθε πράγμα παίρνει τον δρόμο του άμεσα στο διαδίκτυο. Δεν υπάρχει δηλαδή σκέψη για να χρησιμοποιήσει κανείς μια «ειδική» πλατφόρμα επεξεργασίας δεδομένων, αν αυτή δεν έχει την δυνατότητα να βγάλει τελικό αρχείο κατάλληλο για την εμφάνισή του στο γραφικό περιβάλλον ενός αναγνώστη σελίδων διαδικτύου.

Πραγματικά μπαίνει και ένας άλλος χρόνος, πέρα από το πότε δημιουργήθηκε ένα αρχείο και πότε τροποποιήθηκε, ο χρόνος του πότε δημοσιεύτηκε! Το διαδίκτυο δεν είναι ένας δίσκος που βάζουμε αρχεία, αλλά ένα παγκόσμιας εμβέλειας μέρος που εκθέτουμε αρχεία, είτε αυτά είναι μουσικής, είτε εικόνας, είτε βίντεο, είτε κείμενα..είτε ό,τι θέλουμε! Δεν υπάρχει φόβος αν θα μπορεί να διαβαστεί το αρχείο μας, γιατί αφού το διαβάζουμε εμείς, θα το διαβάζουν και άλλοι! Τόσο το αρχείο όσο και το πρόγραμμα που το διαβάζει κατάλληλα είναι «παροχή» του αναγνώστη σελίδων. Μπορεί να λειτουργεί, αυτή, στην πλευρά του χρήστη, να έχει κατέβει πρόγραμμα στον υπολογιστή του, στην «πλευρά πελάτη», ή να υπάρχει μετατροπέας πριν την αποστολή της σελίδας, στην πλευρά του παρόχου, στην «πλευρά εξυπηρετητή».

Σε κάθε μεταγενέστερο υπολογιστή, μικρό ή μεγάλο, θα υπάρχει ο αναγνώστης σελίδων διαδικτύου, ο τρόπος για την δικτύωση, και έτσι θα έχουμε άμεσα την εμφάνιση των αρχείων. Υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα;

Ναι υπάρχει και αυτό προέκυψε λόγω ακριβώς της ύπαρξης της παραπάνω ευκολίας. Ενώ στον υπολογιστή έχει κανείς μια τάξη, μια οργάνωση θέσεων για τα αρχεία του, και ελπίζει ότι όταν λέει C θα εννοεί τον δίσκο C, στο διαδίκτυο όλα είναι ρευστά. Ένα αρχείο μπορεί να βρίσκεται σε πολλά μέρη, σε πολλές εκδόσεις (άρα ουσιαστικά να είναι τροποποιήσεις ενός αρχικού, είναι άλλα αρχεία). Πρέπει δηλαδή κανείς να αναζητήσει το αρχείο που θέλει. Προφανώς για τα δικά του αρχεία γνωρίζει που θα τα βρει, αλλά εδώ βλέπουμε ότι η τριβή στο διαδίκτυο γίνεται κατά κύριο λόγο με αρχεία άλλων. Αλήθεια ποιος βλέπει μόνο την δική του σελίδα στο διαδίκτυο; Έτσι φεύγουμε από την δικτατορία του χρήστη, που αποφασίζει τι και που θα βάλει κάτι στο δίσκο του, και πάμε στην δημοκρατία του κυβερνοναύτη. Κυβερνοναύτης λέγεται ο χρήστης του διαδικτύου, από την επιστήμη που λέγεται «κυβερνητική» και το «ναύτης» αυτός που «πλέει» στο χώρο της «κυβερνητικής». Το διαδίκτυο θεωρήθηκε χώρος της κυβερνητικής, γιατί αυτή η επιστήμη δίνει τα εργαλεία για τη διαχείριση της πληροφορίας.

Η Κυβερνητική είναι η επιστήμη που «αναζητεί» τα σημεία αυτοκαταστροφής σε συστήματα κάνοντας αλλαγές στους κανόνες τους πριν αυτά εκδηλωθούν, άρα χρειάζεται την πληροφορία για να προσδιορίσει το τι θα αλλάξει! Με απλά λόγια η επιστήμη αυτή δεν φαίνεται να έχει σχέση με το διαδίκτυο, πέρα από την σχέση που έχει ο μαθηματικός με το καλό φαγητό. Το καλό φαγητό στηρίζεται σε σωστές μαθηματικές αναλογίες, κάτι που χειρίζεται και ένας μαθηματικός! Το διαδίκτυο στηρίζεται στην πληροφορική κάτι που χρησιμοποιεί και ο επιστήμονας της Κυβερνητικής! Έτσι ενδιαφέρον παρουσιάζει το γιατί καταλήξανε κάποιοι μεγάλοι επιστήμονες να μιλάνε για κυβερνοναύτες!

Το σχόλιο μετράει! Αυτή είναι η ιδέα που μπήκε μαζί με το αρχείο. Το σχόλιο θα μας κάνει να διαμορφώσουμε άλλα αρχεία στο μέλλον. Αν σήμερα κάναμε κάτι με κάποιους κανόνες, τα σχόλια θα μας κάνουν να αναθεωρήσουμε τους κανόνες μας. Το δημοκρατικό διαδίκτυο κάνει τον κόσμο να αυτορυθμίζεται! Είμαστε, εμείς οι χρήστες του διαδικτύου, μέτοχοι στο μεγαλύτερο πείραμα κυβερνητικής. Σκοπός είναι να μην υπάρχουν μόνιμοι κανόνες, μόνιμα πρότυπα. Το σύστημα θα επιζήσει επειδή θα αλλάζει! Αλλάζουν τα αρχεία μένουν οι άνθρωποι!

Συνοψίζοντας, η διαχείριση της πληροφορίας, των δημοσιευμένων αρχείων, αλλάζει την ζωή μας. Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας έχουν πάρει το δρόμο τους κατά ένα βαθμό μέσα από τα συμβάντα στο διαδίκτυο. Το αποτέλεσμα του διαδικτύου είμαστε εμείς! Το διαδίκτυο είναι ο χρήστης μας, ο ελεγκτής μας (όπως ο υπολογιστής που παίζει το ρόλο ελεγκτή, όπως αναφέρω στη προηγούμενη ανάρτηση). Το διαδίκτυο είναι αυτοματισμός, αυτορύθμιστος!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

You can feel free to write any suggestion, or idea on the subject.